After School ตอนที่15

After School
ตอนที่15

ณ โรงเรียนศิลปะ
“อ้า...สองวันแล้วซินะตั้งแต่วันนั้น” ยุนนาพูดกับตัวเอง และหยิบเอาสร้อยขึ้นมาดู
“วันนี้ไปหาจองอาที่คลับดีกว่าจะได้เซอร์ไพร์ส” ยุนนาพูดกับตัวเองแล้วก็หัวเราะคิกๆ จนเพื่อนโต๊ะข้างๆหันมามอง
หลังเลิกเรียนยุนนารีบตรงไปยังคลับ เธอเปิดโต๊ะหนึ่งโต๊ะนั่งคนเดียว
“น้องสาวจะนั่งคนเดียวจริงๆหรอจะ” โฮสเตสสุดเอ็กซ์คนหนึ่งพูดกับยุนนา
“ค่ะไม่เป็นไร ว่าแต่พี่สาวคนสวยจองอาจะมาเมื่อไหร่หรอ” ยุนนาถาม
“จองอาหรอ หล่อนไม่ได้มาที่นี่สักพักแล้วล่ะ ก็นะคนกำลังจะแต่งงานนี่ ว่าก็ว่าเถอะ น่าอิจฉายัยเด็กนั่นจริงๆ ก็พอจะรู้บ้างนะว่าเป็นเด็กของบอส แต่ไม่คิดว่าจะโชคดีขนาดได้ตบได้แต่ง นี่ละนะเสน่ห์ของสาวรุ่น” โฮสเตสสาวตอบยาวเหยียดพร้อมนินทาไปในตัว ยุนนาแทบช็อค เธอลุกขึ้นแล้วเดินออกจากร้านไป ยุนนาเดินโซเซเหมือนคนเมา ภาพความทรงจำระหว่างทั้งสองก็ลอยเข้ามาในสมอง ทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งนักเมื่อคิดว่าที่ผ่านมาคือการหลอกลวง อารมณ์โกรธแค้นก็ปะทุขึ้น ยุนนาจึงตรงไปยังห้องของจองอาทันที เมื่อมาถึงหน้าประตุ ยุนนาเคาะมันอย่างบ้าคลั่ง
“ปังๆๆๆ จองอาๆ เปิดประตูเดี๋ยวนี้” ยุนนาตะโกนลั่น จองอาจึงรีบมาเปิดประตูทันที หากแต่ยังไม่ทันเปิดออกดี คนอารมณ์ร้อนก็ผลักเข้ามาและปิดประตูดังปัง
“ยุนนา เป็นอะไรรึเปล่า” จองอาสังเกตอาการที่ผิดปรกติของยุนนาตอนนี้เธอดูน่ากลัวมาก
“ผู้หญิงหลอกลวง เธอคงสนุกมากสินะที่หลอกฉันได้ คงแอบหัวเราะเยาะฉันละสิ” ยุนนาระเบิดอารมณ์ใส่ทันที จองอาได้แต่งง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“เรื่องอะไรกัน” จองอาถาม
“อย่ามาทำเป็นไขสือนะ กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง” ยุนนาเดินเข้าไปบีบต้นแขนของจองอาอย่างแรง จนเธอหน้าเบ้ด้วยความเจ็บ
“โอ้ย...ยุนนาฉันเจ็บ” จองอาร้อง
“สมควรแล้ว ผู้หญิงแพศยา ปากบอกขายแต่เสียงเพลง แต่ที่ไหนได้ ขอแค่มีเงินก็สั่นเข้าหาเขาเลยสินะ” ยุนนาพูดเหยียดหยาม จองอาโกรธมากจึงใช้มืออีกข้างตบเข้าหน้ายุนนาอย่างจัง นั่นทำให้อารมณ์โกรธแค้นของยุนนาถึงขีดสุด เธอจึงพลักร่างจองอาล้มลงและขึ้นคร่อมร่างบางนั้นทันที จองอาขัดขืนดิ้นอยู่ใต้ร่างยุนนา มือก็ปัดป้องไปทั่วจนไปข่วนหน้าของยุนนาเข้า เลือดซึมออกมาตามรอยข่วนนั่น จองอาตกใจกับการกระทำของตน ยุนนาจึงดึงเข็มขัดตัวเองออกมาและรัดแขนทั้งสองข้างของจองอาไว้เหนือศรีษะ จากนั้นก็ตบริมฝีปากบางของจองอาด้วยจูบอันดุดัน จองอาดิ้นรนหากแต่ก็ไม่สามารถต้านทานยุนนาได้ แม้นี่จะเป็นจูบที่จองอารอคอยมาตลอด แต่เธอก็ไม่อยากได้รับมันในสภาพแบบนี้ ยุนนาซุกไซร้ใบ หน้าลงไปยังซอกคอขาวและฉีกทึ้งเสื้อผ้าจองอาออก เสื้อสายเดี่ยวของจองอาหลุดตามแรงมือของยุนนา และยกทรงตัวน้อยก็เป็นรายต่อไป
“ไม่...ยุนนา ได้โปรด หยุดเถอะ” จองอาอ้อนวอนทั้งน้ำตา หากแต่คนหน้ามืดไม่สนใจฟัง ยุนนาขย้ำอกอิ่มของจองอาอย่างไม่ใยดี
“โอ้ย...ฉันเจ็บ”จองอาร้องอย่างเจ็บปวด ยุนนาไม่ได้ยินเสียงใดๆทั้งนั้น เธอก้มลงโลมเลียและดูดดื่มมันอย่างดุดัน จองอาได้แต่ร้องไห้จากความเจ็บปวดและเสียใจ หากแต่เธอก็มีอารมณ์ร่วมไปด้วย ทั้งที่ถูกกระทำอย่างรุนแรง อาจเพราะเป็นการกระทำจากคนที่เธอรักและต้องการเขามาตลอด เธอจึงไม่สามารถควบคุมร่างกายไม่ให้รู้สึกตามสัมผัสของยุนนาได้ ยุนนารุกรานซุกไซร้ไปตามเรือนร่างนวลเนียนของจองอาและลงต่ำไปยังส่วนล่าง แล้วถอดกางเกงตัวจิ๋วของจองอาออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตามด้วยชั้นในตัวบาง หากแต่จองอาหุบขาเข้าทำให้ยุนนาไม่สามารถถอดออกได้ เธอโมโหจึงดึงมันขาดเป็นชิ้นๆ และใช้มือทั้งสองถ่างขาจองอาออก แล้วซุกหน้าลงไปตรงหว่างขานั้น จองอาเบือนหน้าหนีอย่างอับอายและเสียใจ ขณะที่ยุนนาลิ้มรสความสาวของเธอ
“อ่ะไม่....อ้า” แม้จะไม่เต็มใจแต่จองอาก็ห้ามร่างกายไม่ให้รู้สึกไม่ได้ เธอจึงหลุดครางอย่างลืมตัว ก่อนที่ยุนนาจะสอดนิ้วเข้าสัมผัสภายในที่ร้อนรุ่มของเธอ
“....อ่ะ..อ้า...อ้า...อ้า....” จองอาสติหลุดลอย ยุนนาเองก็เร่งจังหวะตามอารมณ์ของจองอา ในที่สุดหญิงสาวก็เกร็งตัวพลางยกสะโพกขึ้นก่อนจะหอบอย่างหมดแรง เมื่อได้สติหญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมา เธอร้องไห้อย่างเจ็บปวด ยุนนาเองเมื่อได้ระบายอารมณ์จนสมใจสติจึงกลับมา เธอมองภาพจองอาร้องไห้สะอึกสะอื้นก็สะเทือนใจ
“จองอาฉัน...ฉันขอโทษ” ยุนนาพูดพลางลุกจากร่างของจองอา เธอจึงพลิกตัวหลบหน้ายุนนาด้วยน้ำตาที่ไหลริน
“เธอพอใจแล้วใช่ไหม งั้นก็กลับไปได้แล้ว” จองอาพูดทั้งน้ำตา ยุนนารู้สึกเสียใจกับอารมณ์ชั่ววูบของตัวเองมาก เธอจึงถอดเสื้อตัวนอกห่มให้กับจองอาและแก้เข็มขัดที่พันธนาการหล่อนออก พร้อมทั้งช่วยพยุงตัวจองอาลุกนั่ง ก่อนจะยืนขึ้นและนั่งลงขอขมาจองอา
“ฉันขอโทษจริงๆ ฉันผิดไปแล้ว ฉันเสียใจมากที่เธอหลอกฉัน ฉันทนไม่ได้ที่เรื่องทั้งหมดระหว่างเราเป็นเพียงเรื่องโกหก” ยุนนาพูด
“ใครบอกเธอกันล่ะว่าฉันหลอกเธอ ฉันไม่เคยคิดที่จะหลอกเธอเลย และรู้ไว้ด้วยนะ ว่าเรื่องทั้งหมดนั้นนะไม่ใช่เรื่องหลอกลวง ฉัน...ฉันรักเธอ” จองอาพูดอย่างใส่อารมณ์ก่อนจะจบด้วยน้ำตา ยุนนาอึ้งกับคำบอกรักของเธอ จึงจับมือของจองอามากุมไว้
“ฉันเอง...ฉันก็....รักเธอ จนแทบคลั่ง” ยุนนาบอกความในใจ จองอาถึงกับปล่อยโฮเข้าไปซบยุนนา ยุนนากอดเธอไว้ด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด
ฉันขอโทษ ขอโทษนะจองอา” ยุนนาพร่ำบอกเธอ จองอาได้แต่ร้องไห้พลางส่ายหัวไปมาในอ้อมกอดของยุนนา เหมือนจะบอกว่าไม่เป็นไร หากแต่เธอพูดไม่ออก ก่อนที่ทั้งคู่จะสบตากันด้วยความเข้าใจ และสื่อถึงความรักที่มีให้กัน ทันใดนั้นจองอาก็เอื้อมมือไปคล้องคอของยุนนา ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้และจูบเธออย่างแผ่วเบา ยุนนาตกใจเล็กน้อยกับการกระทำของจองอา
“พาฉันไปในห้องหน่อยสิ” จองอากระซิบข้างหู ยุนนาตาเบิกกว้างเมื่อได้ยิน ก่อนจะลุกขึ้นอุ้มจองอาด้วยสองมือแล้วเดินเข้าห้องไป
ยุนนาพรมจูบอย่างอ่อนโยนตามรอยแดงที่เธอทำ ทั้งข้อมือสองที่ถูกมัด ริ้วรอยตามเนื้อตัวที่ถูกจับอย่างรุนแรง จองอารู้สึกร้อนไปทั้งตัวตามรอยที่ยุนนาจูบ แม้จะอยากให้ยุนนาทำต่อไป แต่อีกใจก็รั้งให้เธอหยุดการกระทำของยุนนาไว้ จองอาจับใบหน้าของยุนนาแล้วพรมจูบไปทั่วใบหน้า ยุนนาจั๊กจี้เล็กน้อย ก่อนที่จองอาจะถอดเสื้อยุนนาออก ที่จองอาหยุดยุนนาเพราะเธออยากเป็นฝ่ายให้ความสุขแก่ยุนนาบ้าง จองอานิ่งมองหน้าอกของยุนนาสักครู่ และก้มลงจูบอย่างอ่อนโยน พร้อมเอื้อมมือไปข้างหลังของยุนนาเพื่อปลดตะขอบรา เมื่อบราถูกถอดก็เผยให้เห็นอกน้อยๆของยุนนา เธอรู้สึกอายเล็กน้อยที่จองอาจ้องมัน หากแต่ไม่นานนักจองอาเข้าสัมผัสและดูดดื่มมันทันที ทำให้ยุนนารู้สึกเสียวซ่านแทบปล่อยครางออกมา แต่เธอก็กลั้นไว้และผลักจองอาลงนอน ก่อนที่จะรีบถอดกางเกงตัวเองออก จองอามองอย่างรอคอย เมื่อยุนนาไร้ซึ่งอาภรณ์เธอก็โผเข้าหาจองอาที่อ้าแขนรอรับอ้อมกอดของเธอ ทั้งคู่กอดรัดเนื้อแนบเนื้อ ถ่ายทอดความรักแก่กันและกัน จองอาพลิกตัวเพื่ออยู่ข้างบนขณะที่ปากของพวกเธอยังจูบกันอย่างดูดดื่ม ยุนนาบีบเค้นก้นงอนๆของจองอาขณะแลกลิ้นกันนัวเนีย จากนั้นจองอาก็เลื่อนลงมาซุกไซร้กับอกตูมของยุนนา เธอเคล้าคลึงมันอย่างเบามือและดูดดื่มมันอย่างเมามัน จนยุนนาเผลอครางด้วยความเสียวซ่าน
“อ้า....จองอา” ยุนนาครางอย่างเสียวซ่าน
แล้วจองอาก็เลื่อนต่ำลงมายังส่วนล่าง เธอเงยหน้าขึ้นไปยิ้มให้กับยุนนา ยุนนามองจองอาตาเยิ้ม จากนั้นจองอาก็ก้มลงหว่างขาของเธอ เพื่อลิ้มรสความสาว จองอาลงลิ้นเนิบนาบก่อนจะเร่งเร็วขึ้นตามอารมณ์ ยุนนาสะกดกลั้นความเสียวซ่านไม่ไหว จึงจิกมือลงกับเตียงและครางออกมาอย่างลืมตัว
“อ้า..อ้า..อ้า...” ยุนนาครางพลางแอ่นสะโพกรับสัมผัส ก่อนที่จองอาจะหยุดการกระทำ ทำให้ยุนนามองเธออย่างอ้อนวอน จองอาจึงแทรกตัวเข้าไปยังหว่างขาของยุนนา เพื่อให้ส่วนที่ไวต่อสัมผัสของทั้งคู่สัมผัสกัน ก่อนจะขยับตัวตามอารมณ์ ยุนนาตกใจกับการกระทำนั้น หากแต่มันก็สร้างความเสียวซ่านต่อเธอมาก ส่วนสงวนของทั้งคู่เสียดสีกันไปมาและเร่งเร็วตามจังหวะของอารมณ์ ยุนนาทนเป็นฝ่ายรับอยู่ไม่ไหว เธอจึงลุกขึ้นผลักจองอาลงนอนและเข้าแทนตำแหน่งทันที ยุนนาเร่งจังหวะจนจองอาแทบขาดใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปโอบรอบคอของยุนนา และจิกลงแผ่นหลังด้วยความเสียวซ่านพร้อมกระตุกอย่างแรง แล้วทั้งคู่ก็ถึงฝั่งฝันพร้อมกัน ทั้งจองอาและยุนนาต่างหอบหายใจเหนื่อย พวกเธอมองสบตากันก่อนจะจูบกันอย่างหวานล้ำ ยุนนานอนซบบนร่างของจองอาอยู่อย่างงั้น จองอาเองก็ลูบผมยุนนาอย่างเอ็นดู ก่อนที่ยุนนาจะลุกพรวดขึ้น
“อ้าลืมเลย” ยุนนาอุทานออกมา เมื่อนึกถึงบางอย่างได้ เธอลงจากเตียงไปควานหาของบางอย่างในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะขึ้นเตียงมาพร้อมมัน เธอยื่นมันให้จองอาดู
“อะไรหรอ” จองอาถาม
“ฉันซื้อมาให้เธอ ตอบแทนที่เป็นแบบให้ฉัน” ยุนนาพุดพลางสวมมันให้จองอาเธอจึงรวบผมเพื่อให้ยุนนาสวมให้อย่างสะดวก
“เธอชอบไหม” ยุนนากระซิบถามข้างหูจากด้านหลังของจองอา จองอาจับจี้ผีเสื้อก่อนจะเอ่ยว่า
“ชอบสิ ของที่ได้จากเธอฉันชอบทั้งนั้นแหละ” เธอตอบ ยุนนาดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น จึงโอบกอดจองอาไว้และเริ่มไซร้ที่ท้ายทอยขาว พร้อมเคล้าคลึงอกอิ่มของจองอา จากนั้นไฟรักก็โหมขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง จนทั้งคู่เหนื่อยและผลอยหลับไป