After School ตอนที่ 14

After School
ตอนที่ 14

ในที่สุดเวลาที่รอคอยก็มาถึง
“รางวัลชนะเลิศการประกวดศิลปะระดับมัธยมศึกษา ได้แก่ ซินยุนนา จากโรงเรียนศิลปะครับ” ผู้ประกาศรางวัลประกาศขึ้นในงาน มงโดและยุนนาต่างกระโดดีใจเมื่อได้ยิน แล้วยุนนาก็ขึ้นไปรับรางวัล ผู้มอบรางวัลคือ คิมโจอึน หนึ่งในคณะกรรมการตัดสิน
“ยินดีด้วยนะ” โจอึนพูดแสดงความยินดีขณะมอบรางวัลให้ยุนนา เธอรับมันมาอย่างภาคภูมิใจหลังงานเลิกยุนนาก็รีบขอตัวกลับทันที
“เดี๋ยวยุนนาจะไปไหนนะ” มงโดร้องเรียกเธอไว้
“หนูมีธุระนิดหน่อย เดี๋ยวตามไปจารย์” เธอพูดจบก็รีบวิ่งไปทันที
“อย่าลืมงานเลี้ยงคืนนี้ล่ะ” มงโดตะโกนตามหลัง หากแต่เธอคงไม่ได้ยินซะแล้ว เพราะหัวใจนั้นวิ่งไปก่อนตัวซะอีก เธอมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่หัวใจอยากจะแวะไปทุกวัน หากแต่ที่ผ่านมามงโดคุมเข้มฝึกเธอทั้งวันทั้งคืน ไม่ปล่อยให้เธอไปไหนเลย เธอจึงได้แต่โทรศัพท์บรรเทาอาการคิดถึงไปยังจองอานางฟ้าของเธอ แต่วันนี้ถึงยังไงยุนนาก็ต้องพบหน้าเธอให้ได้ เพื่อบอกข่าวดีนี้ให้เธอรู้ ระหว่างทางยุนนาผ่านร้านเครื่องประดับร้านหนึ่ง จึงเดินเข้าไปเลือกดู เธอถูกใจสร้อยเงินจี้ผีเสื้ออย่างมาก จึงตัดสินใจซื้อติดมือเพื่อนำไปมอบให้จองอา จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังห้องของจองอา เมื่อมาถึงหน้าห้อง ยุนนากำลังจะเคาะประตุ แต่จองอาก็เปิดออกมาพอดี
“ยุนนา เธอมาได้ยังไง” จองอากล่าวอย่างตกใจเมื่อเห็นยุนนาหน้าห้อง
“ก็คิดถึงนะซิ เลยมาหา” ยุนนาพูด จองอาถึงกับหน้าแดง
“แล้วก็มีข่าวดีมาบอก” ยุนนาพูดแย้มๆ จองอาจึงทำหน้างง
“ข่าวดีอะไรหรอ” จองอาถาม
“เข้าไปข้างในก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะบอก” ยุนนาพูดพลางโอบจองอาเดินเข้าห้อง
“พอดีฉันต้องออกไปข้างนอกนะ”จองอาพูด
“ไปไหนหรอ”ยุนนาถามอย่างสงสัย จองอาครุ่นคิดสักพักจึงตอบ
“ไปซื้อของน่ะ เดี๋ยวฉันกลับมาแป๊บเดียว รอก่อนนะ” ยุนนาพยักหน้ารับทราบ จองอาจึงรีบเดินจากไป ยุนนาเลยเข้ามารอเธอภายในห้องจองอารีบไปยังที่หมาย
“ขอโทษค่ะที่ช้า” เธอกล่าวขอโทษชายที่นั่งรอการมาของเธออยู่
“ไม่เป็นไร ทานกันเลยไหม”เขากล่าว เธอจึงนั่งลงทานอาหาร
“เหลืออีกสามวันแล้วซินะ อ้า...ฉันตื่นเต้นจังเลย” เขาพูดขึ้น เธอถึงกับหมดความอยากอาหารเลยทีเดียว จึงรวบช้อนวาง
“อิ่มแล้วหรอ”เขาถาม
“ค่ะ พอดีว่าฉันเพิ่งทานไปนะค่ะ” เธอตอบ
“งั้นจะเอาของหวานเลยไหมล่ะ” เขาเสนอ
“ไม่ล่ะค่ะ ฉันอิ่มแล้ว และถ้าท่านไม่ว่าอะไร ฉันขอตัวกลับก่อนได้ไหมค่ะ พอดีว่าฉันมีธุระต้องทำนิดหน่อยนะค่ะ” เธอกล่าวพร้อมลุกขึ้น
“ฉันจะว่าอะไรได้ล่ะ” เขากล่าวอย่างน้อยใจเล็กน้อย หากแต่เธอก็ไม่สนใจ เดินออกมาทันที เขาได้แต่มองตามเธอขณะที่ยุนนากำลังรอจองอาอยู่นั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
“นี่เธออยู่ไหนเนี่ย กี่โมงกี่ยามแล้วเมื่อไหร่จะมา” มงโดเม้งใส่เธอทันที
“โธ่จารย์อีกแป๊บนึงหนูทำธุระอยู่” เธอตอบ
“ธุระบ้าอะไร ฉันรู้นะว่าเธออยู่ไหน อย่าให้ฉันต้องไปลากเธอมานะ รีบมาเดี๋ยวนี้เลยไม่งั้นเธอเจอดีแน่” เขาขู่ ยุนนาครุ่นคิดสักพักจึงตัดสินใจ
“เออๆ รู้แล้วจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ” เธอจึงลุกขึ้นเดินออกจากห้อง และทิ้งโน้ตเอาไว้ให้จองอา ระหว่างทางเธอก็ได้แต่นึกเสียดายที่ไม่ได้พบจองอา
“ไว้ค่อยให้ครั้งหน้าก็ได้” ยุนนาพูดพลางหยิบสร้อยผีเสื้อขึ้นมาดูจองอาเองเมื่อผละจากชายคนนั้นได้ เธอก็รีบกลับห้องทันที หากแต่ก็คลาดกันกับยุนนา เธอเข้ามาเห็นเพียงห้องที่ว่างเปล่า และโน้ตสั้นๆหนึ่งใบ
“จองอาฉันมีธุระด่วน ต้องไปก่อน ไว้เจอกันคราวหน้านะ จุ๊บๆ” ยุนนาเขียน จองอาอ่านจบก็อมยิ้ม แล้วก็ทำหน้าเศร้า ทั้งที่เหลือเวลาอีกไม่นานแล้วเธอก็ยังไม่ได้บอกยุนนาเรื่องแต่งงาน
“ฉันจะทำยังไงดี ทำไมไม่รออีกนิดนะยุนนา” เธอรำพึงฝั่งยุนนาเมื่อเดินทางมาถึงบ้านของมงโดก็บ่นเป็นหมีกินผึ้ง
“ไหนล่ะอาหาร ไหนว่าให้รีบมาไง พี่ซานยังไม่เห็นมาเลย”ยุนนาบ่นอุบ
“ใครว่าไม่มาล่ะ โน่นทำอาหารอยู่ในครัวโน่น” มงโดตอบ
“มาแล้วๆ พิซซ่าหน้าซีฟู๊ตบิ๊กเบิ้ม” อีซานพูดพลางยกพิซซ่าถาดใหญ่ออกมา
“โห นี่พี่ซานทำเองหรอค่ะ” ยุนนามองพิซซ่าตาโต
“จ้า เห็นว่ายุนนาชอบพิซซ่านี่ แล้วก็ชอบอาหารทะเลด้วยใช่ไหม พี่เลยทำพิซซ่าหน้าซีฟู๊ตให้น่ะ” อีซานตอบ
“สุดยอดเลยค่ะพี่ซาน พี่ซานเก่งจังเลยทำอาหารได้ทุกอย่างเลย” ยุนนาชม
“ไม่หรอก บางอย่างก็ทำไม่เป็นหรอกนะ” อีซานถ่อมตัว
“โอ้ น่ากินชะมัด” มงโดพูดพร้อมเอื้อมมือมาหยิบพิซซ่า แต่โดนอีซานตีมือสกัดไว้
“นี่ของยุนนา” อีซานบอก
“ใช่ๆอะไรอ่ะจารย์อย่ามาเนียนนะ” ยุนนาสมทบ
“อะไรๆ นี่เธองกกับฉันหรอ” มงโดว่า
“เปล่านะอาจารย์ แต่พี่ซานเขาทำให้ฉันคนเดียวนี่ ใช่ไหมพี่ซาน”ยุนนาพูดพลางหันไปพยักหน้าถามอีซาน แต่มงโดไม่หยุดความพยายาม ยังคงเข้าไปแย่งยุนนา
“เธอนะกินแค่ครึ่งชิ้นก็พอแล้ว เป็นผู้หญิงนะเขาไม่กินเยอะหรอก เดี๋ยวอ้วนเป็นหมูไม่มีคนมาขอนะ” มงโดพูดใส่ยุนนา
“ฮ่าๆๆ ไม่ต้องห่วงอาจารย์ถ้าไม่มาขอเดี๋ยวฉันไปขอเอง” ยุนนาต่อปากต่อคำพร้อมถือถาดหลบหลีกการแย่งชิงจากมงโดอีซานเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหว
“พอทีไม่ต้องแย่งกัน ของนายนะฉันทำให้แล้ว กำลังอบอยู่พิซซ่าหน้ากิมจิ”อีวานตะโกนบอกทั้งสอง มงโดจึงหยุดศึกชิงพิซซ่านี้
“หา? พิซซ่าหน้ากิมจิหรอ มีหน้านี้ด้วย” ยุนนาถามอย่างสงสัย
“หมอนี่เขาชอบกิมจิน่ะ” อีซานตอบ
“ว้าวอยากลองจัง” ยุนนาบอก
“พอเลย อย่าแม้แต่จะคิด ซานทำให้ฉันคนเดียวโว้ย” มงโดได้ทีพูดใส่ยุนนา
“แลกกันนะอาจารย์” ยุนนาต่อลอง แล้วศึกแลกพิซซ่าก็เริ่มขึ้น